چرا تلویزیون از پخش برنامه‌های آرشیوی غافل است؟/ پخش یک فیلم‌سینمایی به صورت همزمان در چند شبکه!
تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۰۳۲۳۸
چیدمان کنداکتور و استفاده درست از آرشیو همیشه دغدغه بسیاری از کارشناسان بوده که هنوز هم صدا و سیما از فقدان تصمیم‌درست در این حوزه رنج می‌برد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، این روزها صدا و سیما برای حفظِ مخاطب خود علاوه بر توجه به سریال‌سازی که ضعف‌های عمده‌ای در این بخش وجود دارد، نیازمند توجه و استفاده درست از آرشیو است که متاسفانه در این زمینه هم کاستی‌هایی وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در واقع با نگاهی به زمان و نوعِ پخش برخی از سریال‌ها و برنامه‌های تولیدی و عمدتاً تأمینی می‌توان به این نکته دست پیدا کرد آن‌گونه که باید و شاید مدیریت کنداکتور درست اجرا نمی‌شود و مدیران و دست‌اندرکاران مربوطه از آرشیو صدا و سیما که گنجینه‌ای گرانبها و ارزشمند است درست استفاده نمی‌کنند.
امروز مخاطبان برای دیدنِ فیلم‌های سینمایی قدیمی و جدیدِ مورد علاقه‌شان بیشتر به پلتفرم‌ها و فضای‌مجازی مراجعه می‌کنند؛ در حالی که تلویزیون می‌تواند از بسترِ جشنواره‌های سینمایی خود و کنداکتور ویژه‌ای که بعضاً به مناسبت‌های مختلف و در آخر هفته‌اش برای شبکه‌های تلویزیونی درنظر می‌گیرد فیلم‌های متنوعی را تدارک ببیند. از طرفی یک فیلم را به یک باره چند شبکه همزمان یا با فاصله چند ساعت روی آنتن نبرند! این اتفاق بارها در صدا و سیما افتاده و این بار به شبِ گذشته و امروز صبح می‌توان ارجاع داد که فیلم "تیرباران" را به مناسبت شهادت شهید اندرزگو به یک باره سه شبکه همزمان و یا با فاصله 6 ساعت از همدیگر روی آنتن بردند.
شبکه پنج سیما با اطلاع‌رسانی از قبل در بامدادِ سه‌شنبه دوم شهریورماه در حالی "تیرباران" با بازی مجید مجیدی را روی آنتن برد که شبکه شما و چند ساعت بعد در شبکه سه همین فیلم پخش میشود! یا بعضاً شاهدیم یک فیلم در چند هفته چندین بار روی آنتن شبکه‌های سیما می‌رود. وقتی این اتفاق بارها و بارها به عنوانِ یک روال در تلویزیون به چشم می‌خورد، مخاطب را نسبت به تماشای فیلم‌های سینمایی تلویزیون بدبین می‌کند. حتی دیده میشود برخی از مخاطبان در فضای‌مجازی این رفتارِ صدا و سیما را حمل بر توهین به مخاطبان می‌گذارند.
شاید اگر برخی از مدیران و دست‌اندرکاران مربوطه در تأمین فیلم‌های سینمایی خارجی و ایرانی و پخشِ سریال‌های نوستالژی، به اهمیت آرشیو در تلویزیون پی ببرند کنداکتوری بهتر از این را شاهد باشیم. گنجینه عظیمی که شبکه‌های تلویزیونی در اختیارشان است و آن استفاده درست را از "میراث جام‌جم" نمی‌برند. حتی فعالیت‌های شبکه آی‌فیلم برای ارتقاء کیفیت سمعی و بصری برخی از فرمت‌های قدیمی سریال‌ها و فیلم‌های دهه‌های قبل هم کارساز نبوده و هنوز برخی از کارها در آرشیو باقی مانده‌اند و غبار زمان و فراموشی به شدت روی‌شان نشسته و همین‌طور که نسل به نسل جلوتر می‌رویم با تغییر مدیریت و کارمندان آرشیو، آن خاطره‌ها دورتر میشود.
وقتی به آرشیوِ صداوسیما مراجعه کنیم حتماً برای مناسبت‌های مختلف هم آثار ایرانی و هم سریال‌ها و فیلم‌های خارجی خوبی وجود دارند. اگر "مختارنامه" و "ولایت عشق" روی آنتن می‌روند که بسیار کارهای ارزشمندی‌اند سریال‌های عربی و سوری وجود دارند که بازپخشِ آن‌ها می‌تواند تنوعی را به کنداکتور بدهد. تلویزیون نیامند یک توجه ویژه به مدیریت کنداکتور و استفاده از آرشیو است که هم کارهای جدید و هم آثار قدیمی‌اش، اصولی و به موقع و با کیفیتِ مناسب دیده شوند.
امروز برخی از سریال‌ها به دلیل نداشتنِ کنداکتور مناسب، در مرتبه نخست دیده نمی‌شوند و به تعبیر بسیاری از کارگردانان در پخش‌های مجدد از شبکه آی‌فیلم، تماشا و دیگر شبکه‌ها، مخاطب در جریانِ خط اصلی داستان آن سریال قرار می‌گیرد. چرا که در وهله اول چند شبکه تلویزیون با فاصله چند دقیقه از همدیگر، هر شب سریال روی آنتن می‌برند و از طرفی هم برخی مواقع کنداکتور نامناسبِ برخی از سریال‌ها، این آسیب را به پخش اولیه سریال‌ها می‌زند. علاوه بر توجه به چیدمان کنداکتوری مناسب فیلم‌ها و سریال‌های تأمینی و استفاده از آرشیو و فیلم‌های متنوع سینمایی، این روند در پخش سریال‌های جدید هم روندِ مطلوب و مناسبی نیست.
گاهی کنداکتورِ تلویزیون تحتِ نوعی هیجان‌زدگی قرار می‌گیرد؛ مثلاً برای سرگرم‌کردن مردم در ایام کرونایی به جای اتخاذ سیاست‌های رسانه‌ای درست و هوشمند در مدیریت کنداکتور، هیجان‌زده سریال‌های چند ماه پیش خودش را به عنوان سریال تکراری پخش می‌کند. مثلاً بارها در این چند وقتِ اخیر دیده‌ایم "زیرخاکی"، "نون‌خ" و چند سریال جدید که امکان تماشا از فضای تلوبیون را هم دارند، چون سیاستگذاری خیلی مبنای تحلیل رسانه‌ای ندارد سراغ این کارها می‌روند. وگرنه می‌توانند اثر خارجی خوب و یا کارهای نوستالژی چند دهه قبل را بنابر نیازسنجی مردمی، پخش کنند. این رویه‌ای که امروز شاهدیم سیاست سرگرم‌سازی و استفاده درست از گنجینه آرشیو نیست.
کارشناسان اعتقاد دارند تلویزیون برای برون‌رفت از این همه انتقاد و ضعف در سریال‌سازی، برنامه‌سازی و حتی مدیریت کنداکتور باید خودش را از این رقابت نابرابر با مدرنیته رسانه و افتادن در تله سریال هر شبی خارج کند. اتاق‌فکرها و میزهای اندیشه‌ورزی‌اش را همچون دوران طلایی‌اش بازیابی کند و اجازه بدهد خلاقیت، نوآوری و سلیقه به تمامِ بخش‌های سازمان صداوسیما برگردد.
آنتن سه شبکه تلویزیون نونوار میشود/ پیچیده شدن ساخت سریال محرمی تلویزیون با ابتلای دو بازیگر به کرونا+فیلمدلایل عدم تکرار سریال‌هایی مانند "مختارنامه"/ ماجرای توقف سریال "ثارالله" چیست؟سریال "ملکاوان" سر از شبکه تماشا درآورد + جزئیاتفرمولِ ماندگار شدن سریال‌ها به روایت کارگردان تلویزیون/ سریال‌سازی مثل 10 سال قبل نیست!انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سینمای ایران فیلم رسانه ملی سریال سینمای ایران فیلم رسانه ملی سریال استفاده درست صدا و سیما سریال ها روی آنتن فیلم ها شبکه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۰۳۲۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.
ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند